Legalnie.eu

Pojęcie eksmisji przez wielu nie jest kojarzone zbyt dobrze. Osobom niezwiązanym z postępowaniem egzekucyjnym przychodzi na myśl powszechnie...

Eksmisja - czym jest i co warto wiedzieć?

Dodane przez | 20:11 2020/10/22

Pojęcie eksmisji przez wielu nie jest kojarzone zbyt dobrze. Osobom niezwiązanym z postępowaniem egzekucyjnym przychodzi na myśl powszechnie panujący stereotyp o komorniku ,,bez serca”, który wyrzuca całą rodzinę ,,na bruk”. W rzeczywistości eksmisja wygląda zupełnie inaczej. Przede wszystkim wykonywana jest z poszanowaniem praw człowieka. Warto również podkreślić, że każdy z nas może znaleźć się w sytuacji, gdzie eksmisja będzie jedynym możliwym wyjściem, a wówczas trzeba będzie skorzystać z pomocy komornika. 




Kiedy stosuje się eksmisję?

Często zdarzają się sytuacje, w których lokatorzy odmawiają opuszczenia najmowanego lokalu, mimo tego, że zajmują go bezprawnie. Oznacza to, że na przykład:

• przebywają w nim po wygaśnięciu lub wypowiedzeniu umowy najmu,

• lokal został zajęty bez zawarcia umowy,

• najemca nie wywiązuje się z warunków zawartej umowy, na przykład wykorzystując lokal niezgodnie z ustalonym przeznaczeniem i nie reaguje na pisemne upomnienie,

• lokal musi zostać poddany renowacji lub rozbiórce,

• najemca lokalu zmarł, a osoby wspólnie z nim zamieszkujące nie mogły wstąpić w stosunek najmu.


Według obowiązującego prawa, właściciele nieruchomości nie mogą samodzielnie usunąć lokatora z mieszkania. W związku z tym niezbędne jest przeprowadzenie eksmisji. 


Kto może złożyć pozew o eksmisję? 

Pozew o eksmisję może złożyć nie tylko właściciel lokalu (czyli wspólnota mieszkaniowa, gmina, osoba prywatna, która wynajmuje mieszkanie), ale także osoby wspólnie zamieszkujące z osobą, którą chcemy eksmitować – na przykład jeden z rozwiedzionych małżonków lub konkubent. Innymi podstawami do wszczęcia postępowania jest na przykład wniosek wydany na podstawie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (np. mąż znęca się nad żoną i dzieckiem). 


W jaki sposób wszcząć postępowanie?

Pierwszym krokiem jest złożenie pozwu o eksmisję do Wydziału Cywilnego w Sądzie Rejonowym, który znajduje się w miejscu zamieszkania niechcianego lokatora. Następnie, gdy zostanie wydany wyrok bądź  postanowienie, należy zgłosić się do komornika. 


Jednakże należy mieć na uwadze, że eksmitowanie lokatora “na bruk” jest bezprawne. Jeżeli z treści tytułu wykonawczego nie wynika uprawnienie dłużnika do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu lub prawo do lokalu zamiennego, komornik usunie dłużnika do innego lokalu lub pomieszczenia, do którego dłużnikowi przysługuje tytuł prawny i w którym może on zamieszkać. Jeżeli dłużnikowi nie przysługuje tytuł prawny do innego lokalu, komornik wstrzyma się z dokonaniem czynności do czasu, gdy gmina, na wniosek komornika, wskaże dłużnikowi pomieszczenie tymczasowe. W przypadku, gdy dłużnikowi nie przysługuje pomieszczenie tymczasowe, komornik usunie dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe. Komornik przed dokonaniem eksmisji wzywa dłużnika do dobrowolnego opuszczenia lokalu i wyznacza mu w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upływie wskazanego terminu, komornik w asyście policji dokonuje przymusowej eksmisji, usuwając dłużnika i jego rzeczy do przydzielonego lokalu. 


Obecnie zgodnie tzw. specustawą z 2 marca 2020 r. i zawartym w nim art. 15 zzu: ,,W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 nie wykonuje się tytułów wykonawczych nakazujących opróżnienie lokalu mieszkalnego.”


Okres ochronny 

Należy pamiętać, że wyroków sądowych nakazujących opróżnienie lokalu nie wykonuje się w okresie od 1 listopada do 31 marca roku następnego włącznie, jeżeli osobie eksmitowanej nie wskazano lokalu socjalnego. Ta szczególna ochrona nie może być zastosowana, jeśli powodem wydania wyroku eksmisyjnego jest znęcanie się nad rodziną lub wykraczanie w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu albo niewłaściwe zachowanie czyniące uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku albo gdy zajęcie lokalu nastąpiło bez tytułu prawnego. W tych przypadkach osoba, wobec której orzeczono eksmisję, może zostać eksmitowana do noclegowni, schroniska bądź innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe w każdym czasie.


Opłaty za eksmisję (zgodnie z ustawą z dnia 28 lutego 2018 roku o kosztach komorniczych)

- lokal mieszkalny – 1500,00 zł 

- inny lokal np. użytkowy – 2000,00 zł . 

W przypadku gdy lokal był wykorzystywany przez dłużnika do prowadzenia działalności gospodarczej, opłatę 2000,00 zł powiększa się o kwotę 1000,00 zł od drugiej i każdej kolejnej izby wchodzącej w skład nieruchomości. Łączna opłata nie może być wyższa niż 30 000,00 zł. 


Autor artykułu: Bartosz Krynicki - aplikant komorniczy

0 komentarze: